ارشناسان می‌گویند در سال گذشته ده‌ها میلیون گوشی هوشمند در سراسر دنیا به فروش رفته است. این خبر خوبی برای فروشندگان این‌گونه وسایل محسوب می‌شود. با این حال باید دید، چند نفر به طور قطع می‌دانند که اصلاً گوشی هوشمند چیست ؟ آیا صرفاً دستگاه پر زرق و برقی است که به شما اجازه می‌دهد بتوانید توسط آن قطعات کوتاه فیلم را تماشا کنید؟ یا اصلاً یک ابزار کاری و تجاری است؟ به نظر شما چیزی است که بتوان با گذاشتن آن روی میز مذاکره، همکاران و طرف‌های مذاکره را تحت‌تأثیر قرار داد؟ از نظر شما آیا BlackBerry را می‌توان یک گوشی هوشمند به حساب آورد؟ و از همه مهم‌تر، داشتن یکی از این دستگاه‌ها چه معنی و مفهومی برای شما دارد؟گوشی‌ها دارند هوشمندتر می‌شوند و با گذشت زمان، تمام گوشی‌ها به سطحی از کاربردهای پیشرفته خواهند رسید که با نمونه‌های هوشمند امروزی برابری خواهند کرد.
بنا به گفته یک تحلیلگر مرکز تحقیقاتی گارتنر، مشخصات یک گوشی موبایل هوشمند عبارت است از: صفحه نمایش بزرگ، قابلیت کار با اطلاعات، ابزاری دستی برای ارائه کارایی‌های کامل یک تلفن، و در عین حال قابلیت‌های یک PDA را نیز داشته باشد.
اغلب ناظران صنعتی و تولیدکنندگان با این تعریف تقریباً ساده این تحلیلگر موافقند، اما از نظر طراحان این گوشی‌ها، شکی نیست که قابلیت کار با برنامه‌های کاربردی، به طور قطع یکی از ویژگی‌ها و خصوصیات اصلی این دستگاه‌ها به‌شمار می‌رود.
جیسون لانگریج، مدیر تجارت موبایل مایکروسافت در انگلستان، در این‌باره می‌گوید: از نظر ما گوشی هوشمند ترکیبی از دستگاه‌های سنتیِ ارتباطی با برنامه‌های کاربردی و اطلاعات پیشرفته است.
در یک تعریف ساده‌تر، یک گوشی پیشرفته امکان دسترسی شما به ایمیل‌هایتان را مقدور می‌سازد، اما یک گوشی هوشمند می‌تواند ایمیل‌ها و تقویم قرارها را با پی‌سی هماهنگ سازد.
به هرحال ارائه یک تعریف کامل و جامع از گوشی هوشمند بسیار فراتر از تعاریفی است که ویژگی‌هایی مانند قابلیت اجرای برنامه‌های کاربردی را دربر می‌گیرد. این تعریف در بطن خود گوشی نهفته است.
گوشی‌های هوشمند در حقیقت بیشتر، خصوصیات پی‌سی‌ها را دارند تا گوشی موبایل. خصیصه اصلی یک گوشی هوشمند از نظر عامه مردم این است که قابل برنامه‌ریزی باشد. تحلیلگر دیگری از Ovum وجه تمایز یک گوشی هوشمند را در دارا بودن سیستم عامل باز و قابلیت نصب و لغو آزادانه برنامه‌های کاربردی می‌داند.
شاید بتوان مناسب‌ترین تعریف گوشی هوشمند را از قول یکی از متخصصان IT این‌گونه بیان نمود: من وقتی یک گوشی را می‌بینم، می‌توانم هوشمند بودن آن را تشخیص بدهم. گوشی هوشمند دستگاهی است که مدیران از کارکنان فنی خود می‌خواهند آن را برایشان تنظیم نمایند و مدیر مربوطه در حال بازگشت به خانه و روی صندلی عقب تاکسی، اطلاعات حساس شرکت را مرور می‌کند.
برخلاف دیگر گوشی‌های موبایل، گوشی‌های هوشمند می‌توانند هدف انواع ویروس‌ها و بدافزارها قرار گیرند. مسلماً اکثر ویروس‌ها و کرم‌ها به طور معقولانه‌ای با هدف فعال شدن، با ملایمت از کاربران درخواست می‌کنند عمل خاصی را انجام دهند.
امنیت به طور حتم یکی از مشخصه‌های تلفن هوشمند است. نیک ایوانز، یکی از اعضای سیلیکون دات‌کام و مدیر بخش تأمین بودجه تجهیزات کلیدی، می‌گوید: گوشی هوشمند یک کابوس برای مدیریت، پشتیبانی و امنیت است. داشتن این گوشی به معنی صرف هزینه بیشتر برای ارسال پیام‌های چندرسانه‌ای و استفاده از امکانات نسل سوم (?G)، از دست دادن زمان و اتلاف وقت به منظور هماهنگ‌‌نمودن اطلاعات گوشی با لپ‌تاپ و پذیرش ریسک امنیتی با به همراه داشتن کل بانک اطلاعات شرکت در یک ابزار زیبا و جذاب است که همیشه احتمال سرقت آن وجود دارد.
مارک ادواردز، مدیر ارشد بخش مدیریت ابزار شرکت mFormation، عقیده دارد: وقتی ابزار پیشرفته‌ای مانند یک گوشی هوشمند دارید، باید اطمینان داشته باشید که کسی به اطلاعات آن دسترسی پیدا نخواهد کرد. وقتی مردم از نرم‌افزارهای پیچیده‌تر و پیشرفته‌تر استفاده می‌کنند، ما با درخواست‌های امنیتی ببیشتری روبه‌رو خواهیم بود.
به هرحال بحث در این مورد که تلفن‌های هوشمند شامل چه چیزهایی است یا چه چیزهایی را در برنمی‌گیرد، مسلماً یک بحث زودگذر خواهد بود. گوشی‌ها هر روز در حال هوشمندتر شدنند و با گذشت زمان، تمام گوشی‌ها به سطحی از کاربردهای پیشرفته خواهند رسید که با نمونه‌های هوشمند امروزی برابری خواهند کرد.
مثال واضح این مسئله مربوط به سال ???? است. یعنی زمانی که سیستم‌عامل سیمبیان طفلی نورسیده بود و ایده ویندوز موبایل هم هنوز به ذهن برنامه‌نویسان مایکروسافت خطور نکرده بود. لفظ <هوشمند> برای اولین گوشی سیمبیان یعنی Ericsson R??? به کار برده شد که امکاناتی همچون ایمیل، تقویم قابل برنامه‌ریزی و وب (البته به شکل WAP) را عرضه نمود. این گوشی حتی از لحاظ نظری قابلیت هماهنگی با ایمیل شما را نیز داشت. البته این‌کار را به این شکل آسان که امروزه صورت می‌پذیرد، انجام نمی‌داد.
اینک و از آن زمان تا به امروز، یک دور کامل طی شده است. آخرین مدل گوشی سونی‌اریکسون تمام ویژگی‌هایی که یک گوشی هوشمند باید داشته باشد را دارد. مشخصاتی که همانند تمام گوشی‌های مجهز هم‌خانواده خود، هنوز خواهان کافی پیدا نکرده است. این شرکت ژاپنی- سوئدی در حال تبدیل عنوان به است. با این حساب زمانی که تولیدکنندگان در حال دورشدن از مفاهیم اولیه هستند، چگونه می‌توان از کاربران توقع داشت بدانند وسیله‌ای که در جیب دارند چیست؟
دیوید وود، یکی از مهندسان نوکیا، یعنی بزرگ‌ترین شرکت فروشنده سیستم‌عامل تلفن‌های هوشمند(سیمبیان) می‌گوید: گوشی‌های هوشمند دو تفاوت اساسی با گوشی‌های معمولی دارند: اول، چگونگی ساخت و دوم، کاری که انجام می‌دهند. چگونگی ساخت به این معنی است که در ساخت این گوشی‌ها از سیستم‌های باز استفاده می‌شود (سیستم باز یا Open System به گونه‌ای طراحی گفته می‌شود که ضمن قبول دسته‌ای از استانداردهای عام و مورد قبول، قابلیت کار با هر نرم‌افزار و سخت‌افزاری را داشته باشد).
استفاده از این نوع سیستم‌ها به منظور بهره بردن از مهارت، نیرو و ابداعات شرکت‌های مختلف در دامنه وسیعی از صنایع متفاوت است و نتیجه این امر، توسعه ساختاری گوشی‌های موبایل از طریق اصلاح سریع و بهبود دائمی خواهد بود. این نظر آقای وود، علاوه بر مشخص کردن دو راه برای تشخیص گوشی‌های هوشمند، به دو گروه اصلی که اغلب نیاز دارند تا این تعریف انجام گیرد نیز اشاره دارد؛ صنعت و کاربران.
برای صنعت و سازندگان گوشی‌های هوشمند، همه چیز در نرم‌افزار خلاصه می‌شود. گوشی‌های هوشمند، یک سیستم‌عامل چندوظیفه‌ای (Multitasking) و قابل برنامه‌ریزی دارند که کاربران را قادر می‌سازد خود را با قابلیت‌ها و امکانات گوشی خود هماهنگ کنند. از طرف دیگر برای کاربران مسئله هنوز همان قابلیت‌ها و امکانات است؛ با این تفاوت که آنان به این مسئله از جنبه دیگری نگاه می‌کنند.
از نگاه کاربران ، گوشی تلفن وسیله‌ای است که به آن‌ها امکان کار و دسترسی به جدیدترین برنامه‌های تجاری، ایمیل بی‌سیم، اتوماسیون تجاری و مدیریت توزیع شبکه‌ای را می‌دهد و در عین حال این توانایی را ایجاد می کند تا نتایج را با نرم‌افزاری در دفتر شرکت خود به اشتراک بگذارند و هماهنگ سازند. بنابراین تعریفی که کاربران خواهند داشت، وابسته به عملکرد تولیدکنندگان گوشی‌های هوشمند است و نتیجه این خواهد بود که این تعاریف پیوسته با عرضه آخرین برنامه‌های کاربردی، جدیدترین سیستم عامل‌ها و پیشرفته‌ترین قابلیت‌ها و امکانات تغییر می‌یابند.
در انتها اگر فکر می‌کنید که صاحب یک گوشی هوشمند هستید، احتمالاً همین‌طور هم هست، ولی اگر فکر می‌کنید همین گوشی طی دو سال آینده همچنان هوشمند نامیده خواهد شد، به طور حتم در اشتباهید.
استفاده از فناوری‌های ارتباط از راه دور جهت ایجاد ارتقاء یا تسریع خدمات سلامت را پزشکی از راه دور می‌گویند. این سیستم به وسیله بانک‌های اطلاعاتی، مرتبط ساختن مراکز درمانی و تیم درمان یا انتقال اطلاعات تشخیصی کار می‌کنم.در واقع پزشکی از راه دور به کاربردن ارتباطات الکترونیکی و فنآوری ارتباطات از راه دور برای انجام و پشتیبانی خدماتی از قبیل مراقبتهای بالینی از راه دور، آموزش و تعلیم دادن در زمینههای مرتبط به تندرستی به متخصصان و بیماران، توسعه بهداشت عمومی و اجرای مدیریت تندرستی است. پزشکی از راه دور یک اصطلاح جدید است که در استفاده از اطلاعات الکترونیک و تکنولوژی‌های ارتباطی برای فراهم آوردن خدمات و حمایت از مصرف‌کنندگان در زمانی که فاصله‌ای بین دو گروه خدمات گیرنده و خدمات دهنده وجود داشته باشد تعریف می‌شود. در حقیقت یک مفهوم جدید نیست این مفهوم برای سال‌های متمادی بصورت تلفن و فکس وجود داشته‌است. این مفهوم قبل از آنکه در سال ???? توسط توماس برد بصورت پزشکی از راه دور بکار برده شود از ابتدای اختراع تلفن مورد استفاده بوده‌است. در ابتدا پزشکان سعی نمودند تا صداهای قلبی و ریوی را جهت بررسی توسط تلفن به سایر متخصصین انتقال دهند. این مفهوم شامل طیفی از مشاوره تا مراحل تخصصیتر مثل انجام جراحی از راه دور است. در این روش امکان کنترل و مدیریت بحرانهای ایجاد شده در زمینه بهداشت، درمان و سلامت نیز فراهم می‌شود. زمانی که به وسیله اینترنت، آزمایش‌ها و تشخیص‌های پزشکی درباره یک بیمار ی را در اختیار پزشکی دیگر در آن سوی جهان قرار می‌دهید و با وی مشورت می‌کنید، درحقیقت از پزشکی از راه دور استفاده کرده‌اید یا زمانی که یک پزشک معالج از طریق ارسال یک ایمیل ساده در مورد وضعیت بیماری یکی از بیمارانش با یکی از پزشکان متبحر در قاره‌ای دیگر مشورت می‌کند در واقع بخشی از این سیستم را بکار برده‌است. برقراری ارتباط پزشک و بیمار، معاینه از راه دور به کمک ارسال تصاویر رادیولوژی، ارسال سیگنال‌های حیاتی و گزارشهای متنی و صوتی شرح حال بیمار از یک سو و ارایه دستورات به صورت متن یا صوت و یا در مواردی خاص همچون جراحی از راه دور بصورت فرامین مکانیکی توسط پزشک، چرخه یک عملیات پزشکی از راه دور را تشکیل می‌دهد. پزشکی از راه دور مهارتی است که از ابزارهای چند رسانه‌ای بهره می‌گیرد و با استفاده از تعداد زیادی فناوری‌های روز شامل تصویر زنده، صدای زنده، داده‌ها و تصاویر پزشکی، سیستم‌های ارتباطی، متن‌ها، عکس‌ها و پارامترهای حیاتی مرتبط با پزشکی، می‌توان خدمات پزشکی را از فاصله دور به مکانی دیگر ارایه داد
